Δύσκολοι τηλεοπτικοί καιροί

Τα οικονομικά των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών –όπως και των μεγάλων εκδοτικών επιχειρήσεων-, παραμένουν σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Οι ζημιές στα μεγαλύτερα από αυτά συνεχίζουν να συσσωρεύονται, οι περικοπές κόστους δεν είναι αρκετές για να τις ανακόψουν και η συνολική βιωσιμότητά τους τίθεται πλέον σε σοβαρή συζήτηση.

Την ίδια στιγμή, την κατάσταση δυσχεραίνει η εκτίμηση ότι η τηλεοπτική διαφημιστική πίτα μακροχρόνια θα τεθεί εν αμφιβολία λόγω της αυξανόμενης πίεσης και επιρροής του διαδικτύου. Ταυτόχρονα, οι εσωτερικές αντιμαχίες και διαφωνίες σχετικά με το μέλλον των σταθμών, ιδίως όσων έχουν πολυμετοχικό χαρακτήρα, δεν έχουν επιλυθεί. Ακόμα, η ύφεση που έχει καταστρέψει την τηλεοπτική διαφημιστική δαπάνη, δεν είναι βέβαιο ότι τελειώνει το 2013. Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό της οικονομίας, ακόμα και στο καλό σενάριο (οι επίσημες κυβερνητικές προβλέψεις), προβλέπεται πρόσθετη μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος των Ελλήνων καταναλωτών το 2014.

Το στρατηγικό πρόβλημα της τηλεόρασης θα συζητηθεί την ώρα της «επόμενης ημέρας» και της εισόδου νέων επενδυτών, αφού οι υφιστάμενοι μέτοχοι λόγω υπερχρέωσης, θα χάσουν τον έλεγχο των σταθμών.

Την ίδια στιγμή και η πολιτική επιρροή των σταθμών έχει σημαντικά περιοριστεί. Σοβαρά προβλήματα αξιοπιστίας και αντιδημοφιλίας, έχουν κατά πολύ μειώσει την πραγματική τους πολιτική επιρροή και δίνουν χώρο σε εναλλακτικούς φορείς ενημέρωσης (είτε μικρά «λαϊκά» κανάλια, είτε το διαδίκτυο), που κερδίζουν πολύ σοβαρό έδαφος σε ό,τι αφορά την επιρροή στο χώρο της ενημέρωσης.

Ο περιορισμός αυτός της επιρροής των παραδοσιακών τηλεοπτικών σταθμών, αφορά και μεγάλα λαϊκά στρώματα - π.χ. στη Δυτική Αθήνα έχει αναπτυχθεί κίνημα σχεδόν μη παρακολούθησης των «κλασικών» καναλιών-, αλλά και νεότερες ηλικίες. Οι τελευταίες θα λέγαμε ότι αρχίζουν πλέον να περιλαμβάνουν και «μη τηλεοπτικούς πελάτες», καθώς αντί για την παθητική τηλεθέαση, προτιμούν το ενεργητικό διαδικτυακό multitasking. Προτιμούν δηλαδή να παρακολουθούν ταινίες, μικρά video και να κάνουν κάθε άλλου είδους δραστηριότητες μέσω των συσκευών τους και δεν κάθονται καν -πολλοί από αυτούς- μπροστά στην τηλεόραση.

Όλες αυτές οι εξελίξεις δεν είναι εύκολο να καταγραφούν, αφού αφορούν μια κοινωνία πιο δυσεύρετη και κατακερματισμένη. Ήδη οι πολιτικές έρευνες για παράδειγμα, υποφέρουν από το γεγονός ότι στηρίζονται στο σταθερό τηλέφωνο, το οποίο είναι πια μη εργαλείο για μεγάλο μέρος των νεότερων ηλικιών.

Τα στρατηγικά αυτά προβλήματα των τηλεοπτικών σταθμών, σήμερα –λόγω της αμείλικτης και ασφυκτικής πραγματικότητας των χρεών και ζημιών, δεν συζητούνται ακόμα σοβαρά. Όμως, όποτε έρθει η ώρα της επόμενης ημέρας για την τηλεόραση και της εισόδου νέων επενδυτών – αφού πολλοί από τους υφιστάμενους μετόχους δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να διατηρήσουν τον έλεγχο των σταθμών λόγω υπερχρέωσης -, το στρατηγικό πρόβλημα της τηλεόρασης αναγκαστικά θα συζητηθεί. Τότε λοιπόν θα προκύψει αναγκαστικά και το ερώτημα της αλλαγής μοντέλου για τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια και της επανασύνδεσής τους με μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης, από τα οποία έχουν σήμερα αποκοπεί σε ό,τι αφορά την ενημέρωση, αλλά και της προσφοράς ενός νέου μοντέλου τηλεόρασης περισσότερο συμβατού με τη σημερινή πραγματικότητα του διαδικτύου. 

 

Πηγή: Marketing Week

Σου άρεσε η είδηση; Βρες ακόμα περισσότερες ειδήσεις εδώ!